لما العشق ان كان نهايتة جرح. ولما الحزن والدمع فى عز الفرح .لية القلق والفكر فى حالة النجاح
نحب نعشق ونقدم الجسد مع الروح .ونجنى ثمرة حبنا احزان واهاتا ارباح
لية دايما نحن للماضى ونبكى على الراح ,وحنة فية نشتاق لبكرة علشان من جراحنا نرتاح
دايما بنفكر فى بكرة ونسينا المرواح .بنخطط ونرسم احلام سنين ونظلم ونجرح ارواح
ياما نفسى ارجع صغير ولا فكر فى الجاى ولا الراح
هههههه من امتة كنت صغير دنا وانا فى بطن امى مكنتش مرتاح
كنت بحلم اجى العالم الواسع وعيش الافراح
واول مانزلت وشفت وشميت ولمست بدئت فى النواح
يارتنى ارجع بس خلاص الى راح راح
هى الدنيا كدا
من غير ليه و لما
هى كدا و لازم نرضى بيها كدا :(