الى من حرمنى القدر منهم الى من احبهم الفؤاد ومات بغيابهم فصرت بقايا قلب يتخبط بالايام بالاحزان
ذهبتم وتركتم جسد بلا روح فالروح معكم الى من سكنوا القبور وبفراقهم ضاعت البهجه وان ارتسمت فهى زيف لحقيقه الام سيبقى حتى لقياهم احبتى ماذا اقول ومن اين ابدا تاهت المعانى وتقيدت الاقلام فصرت شبحا لنفس تبحث عن نفسها فى عالم الاحزان يااقلامى تحررى
اتركينى يا اقلامى اداعب احزانى
اتركينى اشفى حرقة قلبى بالدموع
اتركينى اشكو واتالم واروى ازهارى بدماء الجراح
اتركينى اصرخ واصرخ واصرخ فلست بمجاب
قلبى ينبض باحزانى فى كل يوم يوقظنى بجرح جديد
دمعتى التى كنت اواسيها اصبح قلبى مغرم بها
انين يملؤ صدى غرفتى التى كان صداهم يملؤها
اين انا لماذا لست بانا
اين ذهب شخصى اين ابحث عن ابتسامتى
لماذا احرق نفسى بنفسى
لماذا ارتمى فى احضان الهجران
لماذا ارتجى الموت فى ليالى الحرمان
احلق مع قلبى فى سماء الاوهام
ترى يازمانى ااعود فى يوم من الايام
ترى ياقلبى اتسكنك السعاده بعد ان استأجرتك الاحزان
احلم بلحظه من لحظات الامان
كنت ارتوى من حنانهم ووعودهم
ايمر العمر الان دونما قطرة حنان
استقبلت الامل فمات الامل
استقبلت الامان فمات الامان
استقبلت الحب وتبدأ نهايته بالنسيان
وها انا استقبل الاحزان فهنيئا لى بجوله اخرى معها
هنيئا لى بوحدتى........هنيئا لى با للالام
هنيئا لقلبى بالدماء...هنيئا لك ياعينى بدموع لا تبلى
احزانى اكتب لكى بصفتى اسير لجراحك بحكم الزمان
ارتجى منك حلما بى ارتجى منك عطفا بانسان يتمه الفراق
احزانى شكوت لكى قلت حيلتى فلا تستغليها بجبروتك
وارحمى قلبا منك قد ارتوى.
ماذنبى لما هذا حالى دموع جراح احزان اهات
لما كل ما اقف مبتعد عنهم اجدهم ملجا لى
اممكن ان يزورنى الفرح وان زارنى فما سيكون طعمه
ما هو الفرح هل هو ابتسامه ام علامة رضى ام ماذا
اخشى ان جاء الفرح لا احسه اخشى ان صدفته يوما لا اعرفه
احزانى احبك فانا اعرفك واخش غيرك ولكن لطفا بى فانا صاحبكى الوحيد!!!!!!!!!!!!
